ΣΠΗΛΑΙΟΛΟΓΙΑ

Σπηλαιολογία είναι η επιστημονική έρευνα των σπηλαίων και άλλων καρστικών χαρακτηριστικών, η διαμόρφωση, η δομή, οι φυσικές ιδιότητες, η ιστορία, οι ιδιαίτερες μορφές ζωής και οι φυσικές διαδικασίες μέσω των οποίων σχηματίζονται (σπηλαιογένεση) και αλλάζουν με τη πάροδο του χρόνου (σπηλαιομορφολογία). Η σπηλαιολογία σήμερα εφαρμόζεται για την αθλητική δραστηριότητα της εξερεύνησης των σπηλαίων. Ως διεπιστημονικός κλάδος συνδυάζει γνωστικά πεδία διαφόρων επιστημών, όπως είναι η γεωλογία, η παλαιοντολογία, η ανθρωπολογία κ.α.

Οι πρώτες σπηλαιολογικές έρευνες στην Ελλάδα ξεκίνησαν το 1891 από τον νομομηχανικό Αρκαδίας Ν. Σιδερίδη και επαναλήφθηκαν από τον Αυστριακό σπηλαιολόγο Α. Μάρκοβιτς. Κορύφωση αυτής της αρχικής δραστηριότητας υπήρξε η ίδρυση της Ελληνικής Σπηλαιολογικής Εταιρίας (Ε.Σ.Ε.) το 1951 με πρωτοστατούντες τον Γιάννη και Άννα Πετρόχειλου.